اهمیت تست پاپ اسمیر به روش LBC

سرطان دهانه‌رحم از معدود سرطان‌های قابل‌پیشگیری است که در‌ آن، سلول‌های پیش‌سرطانی را قبل‌‌از تبدیل‌شدن به سلول‌های سرطانی می‌توان تشخیص‌داد و غربالگری دهانه‌‌رحم بخش مهمی از بهداشت‌عمومی است که از بروز سرطان دهانه‌رحم جلوگیری‌می‌کند. به‌منظور انجام غربالگری دهانه‌رحم، از سلول‌های موجود روی سطح دهانه‌ی ‌(گردن) ‌رحم نمونه‌برداری می‌شود‌. گردن‌رحم همان بخش باریک مربوط به قسمت پایین‌رحم است؛ دقیقاً در محلی که رحم با انتهای بالایی واژن اتصال پیدا‌می‌کند. دهانه‌رحم دارای شکل مخروطی یا استوانه‌ای بوده و به‌دیواره قدامی و بالای واژن تکیه‌می‌نماید. نیمی‌از طول دهانه‌‌رحم با کمک ابزار پزشکی مناسب قابل‌مشاهده می‌باشد.
۲‌روش عمده برای غربالگری سرطان دهانه‌‌‌رحم وجود دارد:
۱ـ سیتولوژی در محیط مایع (Liquid Base Cytology:LBC):
این روش با استفاده از یک اسپکولوم (Speculum) که درون واژن قرار‌داده شده‌است انجام گرفته و سپس به‌منظور نمونه‌گیری یک بُرِس کوچک روی سطح دهانه‌ی‌رحم مالیده‌می‌شود. سپس سر این برس که حاوی سلول‌های دهانه‌ی‌رحم است جدا‌شده و در درون یک ظرف کوچک حاوی مایع قرار‌داده و سپس به آزمایشگاه ارسال‌می‌شود. متخصصان معتقد هستند که سیتولوژی در محیط مایع (LBC)، روش بهتری جهت نگهداری از سلول‌ها در‌مقایسه با آزمون پاپ (Pap) است که در‌آن سلول‌ها به‌طور‌مستقیم روی اسلاید (لام) میکروسکوپ قرار‌داده می‌شوند و سلول‌ها به‌دقت در آزمایشگاه مورد‌بررسی قرار‌گرفته و موارد غیر‌عادی گزارش‌می‌شوند.
۲ـ پاپ‌اسمیر‌(PAP Smear):
ابتدا یک اسپکولوم درون واژن بیمار قرار‌‌می‌گیرد تا دسترسی به دهانه‌ی‌رحم امکان‌پذیر شود. سپس متخصص مراقبت بهداشتی یک کاردَک ایلسبوری (Aylesbury Spatula) را روی دهانه‌ی خارجی گردن رحم مالیده و نمونه‌ای از سلول‌ها را جمع‌آوری می‌کند.
این سلول‌ها به‌صورت مستقیم روی لام میکروسکوپ قرار‌داده شده و به آزمایشگاه ارسال خواهند شد؛ سپس در آزمایشگاه این سلول‌ها تحت بررسی دقیق قرار‌گرفته و موارد غیر‌عادی گزارش‌می‌شوند. در بریتانیا از‌سال‌۲۰۰۸ به بعد، برنامه‌های غربالگری بر‌اساس سیتولوژی در محیط مایع انجام می‌شوند.
سیــتولوژی در محیـط مایع( LBC) درمقایسه با آزمون پاپ‌اسمیر:
طی گزارش‌های چاپ‌شده در نشریه‌ی «The Lancet»‌، سیتولوژی در محیط مایع (LBC) در‌مقایسه با آزمون پاپ‌اسمیر سنتی که برای سه‌دهه‌ مورد‌استفاده قرار‌گرفته است، روش بهتری در‌نظر‌گرفته می‌شود. متخصصان معتقد هستند LBC که به‌دلیل حساس‌تر‌بودن و اینکه سلول‌ها تا زمان انتقال به آزمایشگاه برای بررسی، بهتر نگهداری‌می‌شوند و در‌نتیجه تعداد کمتری‌از موارد نمونه‌ها، توسط آزمایشگاه (Unsatisfactory Samples) تشخیص‌داده می‌شوند، کارایی بیشتری دارد. باوجود‌این، بعد‌از بررسی‌های صورت‌گرفته که ۲۵/۱‌میلیون تَن بیمار در‌آنها تحت بررسی قرارگرفته‌اند، محققان نتیجه‌گیری ‌کردند که شواهدی برای نمایش‌دادن برتری‌‌LBC درمقایسه با آزمون‌ پاپ‌اسمیر سنتی وجود ندارد. همچنین اگرچه شواهدی مبنی‌بر دقیق‌تر بودن سیتولوژی در محیط مایع نسبت به سیتولوژی سنتی مشاهده‌نگردید، عملکرد معادل آن نیز کافی خواهد‌بود، زیرا سیتولوژی در محیط مایع شامل مزایای دیگری از‌جمله انجام همزمان آزمونDNA HPV، کاهش زمان قرائت و اقتصادی‌تر‌بودن نسبت به سیتولوژی سنتی (Conventional Cytology) باشد‌.
چه گروهی باید غربالگری دهانه‌‌رحم را انجام ‌دهند و این کار چگونه تکرار‌شود‌؟
توصیه‌می‌شودکه زنان در محدوده‌ی سنی‌۲۱تا‌۶۵‌سال باید هر۳‌سال یک‌بار‌، یک آزمون پاپ‌اسمیر انجام دهند. علاوه‌براین، زنان بین محدوده‌ی سنی ۳۰تا۶۵‌سال که همزمان تحت ‌آزمایش‌HPV (ویروس پاپیلوم انسانی) قرار‌دارند، می‌توانند دوره‌های غربالگری خود را به ۵‌سال یک‌بار افزایش‌دهند. زنان جوان‌تراز ۲۱سال باید بدون‌توجه به تاریخچه‌ی جنسی خود غربال شوند. غربالگری زنان جوان نمی‌تواند تغییری در نرخ بروز یا فوت سرطان دهانه‌ی‌رحم ایجادکند.
زنان بالای ۶۵‌سالی که درگذشته تحت آزمون غربالگری مناسب قرار‌گرفته و خطر بروز سرطان در آنها پایین است، نیازی به ادامه‌دادن آزمایش‌ها ندارند.
کالج متخصصان زنان و مامایی آمریکا، در اکتبر سال‌۲۰۱۲ پیشنهاد‌کرد که آزمون پاپ‌اسمیر و HPV به‌طور همزمان انجام شوند. با وجود این، آنها پیشنهاد‌می‌کنند که تنها زنان بالای‌۳۰‌سال در دوره‌های ۵‌ساله تحت غربالگری قرار‌گیرند. درصد بالایی از زنان آمریکایی که عمل هیسترکتومی کامل داشته‌اند نیز هنوز آزمون‌های پاپ‌اسمیر را انجام‌می‌دهند؛ درحالی‌که یک غربالگری بی‌نتیجه محسوب‌می‌شود.
نتایج آزمون آزمایشگاه را چگونه باید تفسیرکرد؟
نتایج آزمون غربالگری دهانه‌ی‌رحم می‌توانند تغییرات زیادی داشته باشند و این واقعیت معمولاً بازتاب‌دهنده‌ی مشکلات مرتبط با آزمایش و نه حضور سلول‌های غیر‌عادی است. بعضی اوقات از بیمار درخواست می‌شود به‌دلیل ناکافی‌بودن نمونه‌، آزمایش را تکرار‌کند (امکان قرائت مناسب نمونه وجود نداشته است).
دلایل ناکافی‌بودن نمونه‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• تعداد سلول‌های موجود در نمونه بسیار کم بوده است.
• بیمار به یک عفونت مبتلا بوده است. در‌این‌موارد نمی‌توان سلول‌ها را با شفافیت مناسب مشاهده‌کرد.
• التهابی در دهانه‌ی‌رحم وجود داشته است که مشاهده‌کردن سلول‌ها با شفافیت مناسب را دشوار می‌کند.
• بیمار در دوران خونروی ماهیانه بوده و خون زیاد موجود در نمونه، مانع‌از بررسی سلول‌ها با شفافیت مناسب می‌گردد.
در‌صورت برقرار‌بودن هر‌یک از شرایط بالا، از زنان درخواست می‌شود آزمون دیگری را انجام دهند (تکرار آزمون). در‌صورت تشخیص داده‌شدن یک عفونت، ابتدا باید آن را درمان‌کرده و نمونه‌‌برداری را به بعد موکول نمود